Organisatieopstellingen

Organisatieopstellingen, ook wel bekend als systemische opstellingen, zijn een krachtige methode binnen de context van organisatieontwikkeling en coaching. Deze benadering vindt zijn oorsprong in het systemisch werken, dat is gebaseerd op de systemische theorie van familieopstellingen ontwikkeld door Bert Hellinger.

Bij organisatieopstellingen wordt de organisatie gezien als een sociaal systeem met een eigen dynamiek, patronen en structuur. Deze methode gaat ervan uit dat organisatiesystemen kunnen lijden onder verborgen dynamieken en onopgeloste problemen, vergelijkbaar met familiedynamieken. Door deze verborgen aspecten zichtbaar te maken, kunnen blokkades worden opgeheven en kan er meer balans en harmonie ontstaan in de organisatie.

De opstellingen worden vaak gedaan met behulp van representanten. Deelnemers binnen een opstelling nemen de rollen aan van elementen binnen de organisatie, zoals medewerkers, afdelingen, klanten of zelfs abstracte begrippen zoals “vertrouwen” of “communicatie”. De opstellingen kunnen worden uitgevoerd in groepssessies of individueel, afhankelijk van de behoeften van de organisatie.

Tijdens een organisatieopstelling worden de representanten geplaatst in de ruimte ten opzichte van elkaar, op basis van de innerlijke beelden en gevoelens van de deelnemers. Hierdoor ontstaat een fysieke weergave van de dynamiek binnen de organisatie. Door de opstelling te observeren, kunnen patronen, spanningen en verstrikkingen zichtbaar worden.

Een begeleider of facilitator faciliteert het proces en helpt deelnemers om inzicht te krijgen in de onderliggende problemen en mogelijke oplossingen. Vaak worden er tijdens het opstellingsproces verrassende inzichten verkregen en kunnen er emotionele doorbraken plaatsvinden, wat uiteindelijk kan leiden tot positieve veranderingen in de organisatie.

Organisatieopstellingen kunnen worden toegepast op verschillende vraagstukken, zoals het oplossen van conflicten, het verbeteren van communicatie, het optimaliseren van teamdynamiek, het aanpakken van stagnatie of het verkennen van toekomstige strategieën.

Het is belangrijk op te merken dat organisatieopstellingen een aanvullende benadering zijn en geen vervanging voor traditionele managementmethoden. Het biedt een unieke manier om onzichtbare aspecten van een organisatie te ontdekken en inzicht te krijgen in complexe problemen.